1-(4-متوکسی فنیل)پیپرازین دی هیدروکلراید CAS: 38869-47-5
شماره کاتالوگ | XD93329 |
نام محصول | 1-(4-متوکسی فنیل)پیپرازین دی هیدروکلراید |
CAS | 38869-47-5 |
فرم مولکولیla | C11H18Cl2N2O |
وزن مولکولی | 265.18 |
جزئیات ذخیره سازی | محیط |
مشخصات محصول
ظاهر | پودر سفید |
آساy | 99% دقیقه |
1-(4-متوکسی فنیل)پیپرازین دی هیدروکلراید که با نام 4-MeO-PP نیز شناخته می شود، یک ترکیب شیمیایی با طیف وسیعی از کاربردها در زمینه های دارویی و تحقیقاتی است.به طور گسترده ای به عنوان یک واسطه یا پیش ساز در سنتز چندین دارو و به عنوان یک ترکیب ابزار برای مطالعه فرآیندهای بیولوژیکی مختلف استفاده می شود. در صنعت داروسازی، 1-(4-متوکسی فنیل)پیپرازین دی هیدروکلراید به عنوان یک بلوک ساختمانی حیاتی در توسعه عوامل درمانیساختار مولکولی منحصربهفرد آن امکان تغییرات و عاملسازیها را فراهم میآورد و سنتز داروهای جدید با فعالیت درمانی بالقوه را ممکن میسازد.وجود گروه پیپرازین در ساختار آن باعث میشود که این گروه در ساخت داروهایی که سیستم عصبی مرکزی را هدف قرار میدهند، مانند داروهای ضد روان پریشی، ضد افسردگیها و ضد اضطرابها، ارزش ویژهای داشته باشد. و فعالیت های توسعه مرتبط با علوم اعصاب و فارماکولوژی.معمولاً به عنوان یک ترکیب ابزار برای بررسی اتصال گیرنده، فرآیندهای عصبی شیمیایی و تداخلات دارویی استفاده می شود.محققان از این ترکیب برای مطالعه اثرات داروهای مختلف بر روی سیستم های انتقال دهنده عصبی، زیرگروه های گیرنده و مسیرهای انتقال سیگنال استفاده می کنند.با درک این مکانیسمها، دانشمندان میتوانند بینشهایی در مورد بیماریهای پیچیده مانند اسکیزوفرنی، اختلالات اضطرابی و افسردگی کسب کنند که منجر به توسعه رویکردهای درمانی جدید میشود. توموگرافی تابشی (PET)، تکنیکی است که برای تجسم و اندازه گیری فرآیندهای بیوشیمیایی خاص در بدن انسان استفاده می شود.با ترکیب ایزوتوپ های رادیواکتیو در ساختار این ترکیب، دانشمندان می توانند ردیاب های رادیویی ایجاد کنند که به گیرنده های خاصی در مغز متصل می شوند.این امکان تصویربرداری غیرتهاجمی و تجزیه و تحلیل کمی از تراکم، توزیع و اشغال گیرنده را فراهم می کند و به درک اختلالات عصبی مختلف کمک می کند. مهم است که هنگام استفاده از 1-(4-متوکسی فنیل)پیپرازین دی هیدروکلراید احتیاط کنید. یک ماده بالقوه خطرناک است.برای به حداقل رساندن خطر مواجهه تصادفی با ترکیب باید از پروتکل های ایمنی و تجهیزات حفاظت فردی استفاده شود. به طور خلاصه، 1-(4-متوکسی فنیل)پیپرازین دی هیدروکلراید یک ترکیب همه کاره است که در صنایع دارویی و تحقیقاتی مورد استفاده قرار می گیرد.نقش آن به عنوان یک واسطه در سنتز دارو و یک ترکیب ابزار برای مطالعه فرآیندهای بیولوژیکی آن را برای کاربردهای مختلف، از توسعه داروهای جدید تا بررسی سیستمهای عصبی شیمیایی پیچیده، ارزشمند میکند.احتیاطات ایمنی همیشه باید در هنگام کار با آن رعایت شود.