محصولات

3-(3-iodopropyl)-7,8-dimethoxy-1,3-dihydro-2H-3-benzazepin-2-one یک ترکیب آلی پیچیده با کاربردهای بالقوه در شیمی دارویی و کشف دارو است.این ترکیب دارای ساختار شیمیایی منحصر به فردی است که آن را برای توسعه داروهای جدید با هدف قرار دادن فرآیندهای بیولوژیکی خاص ارزشمند می کند. یکی از کاربردهای بالقوه این ترکیب در توانایی آن در تعامل با اهداف بیولوژیکی مختلف است.وجود داربست بنزازپینون در ساختار آن باعث می شود که از نظر ساختاری شبیه انتقال دهنده های عصبی و گیرنده های خاص باشد.این شباهت فرصت هایی را برای ترکیب به عنوان نقطه شروع برای سنتز داروهایی که گیرنده های خاص در سیستم عصبی مرکزی را هدف قرار می دهند، باز می کند.با اصلاح ساختار این ترکیب، محققان می‌توانند مشتقاتی ایجاد کنند که اتصال انتخابی به گیرنده‌های خاص را نشان می‌دهند که به طور بالقوه منجر به کشف درمان‌های جدید برای بیماری‌هایی مانند بیماری پارکینسون، اسکیزوفرنی و سایر اختلالات عصبی می‌شود. علاوه بر این، 3-(3-iodopropyl )-7،8-dimethoxy-1،3-dihydro-2H-3-benzazepin-2-one و مشتقات آن به عنوان عوامل ضد سرطان پتانسیل نشان داده اند.خواص شیمیایی منحصربه‌فرد این ترکیب، آن را قادر می‌سازد تا با سلول‌های سرطانی تعامل داشته باشد و مکانیسم‌های رشد و تکثیر آنها را مختل کند.مطالعات اولیه اثربخشی آن را در برابر انواع مختلف سلول‌های سرطانی نشان داده‌اند و آن را به یک کاندید امیدوارکننده برای تحقیقات بیشتر و توسعه به عنوان یک داروی ضد سرطان تبدیل کرده‌اند. این ترکیب علاوه بر پتانسیل آن در شیمی دارویی، می‌تواند به عنوان یک ابزار تحقیقاتی در مطالعات علوم اعصاب مورد استفاده قرار گیرد.شباهت ساختاری آن به انتقال دهنده های عصبی خاص به آن اجازه می دهد تا فعالیت عصبی و عملکرد گیرنده را تعدیل کند.این ویژگی آن را به ابزاری ارزشمند برای مطالعه مکانیسم های بیماری های عصبی و اختلالات روانی تبدیل می کند.با بررسی اثرات این ترکیب بر مسیرهای عصبی و سیگنال‌دهی، محققان می‌توانند بینشی در مورد مکانیسم‌های اساسی این بیماری‌ها به دست آورند و به طور بالقوه استراتژی‌های درمانی جدیدی را شناسایی کنند. به طور کلی، 3-(3-iodopropyl)-7,8-dimethoxy-1,3-dihydro -2H-3-benzazepin-2-one در زمینه های شیمی دارویی و علوم اعصاب نویدبخش است.ساختار شیمیایی منحصر به فرد آن امکان سنتز مشتقات با خاصیت اتصال گیرنده هدفمند را فراهم می کند و آن را به ابزاری ارزشمند برای کشف دارو تبدیل می کند.علاوه بر این، پتانسیل آن به عنوان یک عامل ضد سرطان و کاربردهای آن در تحقیقات علوم اعصاب، تطبیق پذیری آن را در کمک به پیشرفت های علمی و توسعه درمان های جدید برجسته می کند.ادامه تحقیق و اکتشاف این ترکیب ممکن است به طور بالقوه به پیشرفت های قابل توجهی در پزشکی و علوم اعصاب منجر شود.