محصولات

(3aR,7aR)-4-(benzo[d]isothiazol-3-yl)octahydrospiro[isoindole-2,1-piperazin]-2-ium4-methylbenzenesulfonate که به عنوان ترکیب BISO نیز شناخته می شود، یک ترکیب شیمیایی با ساختار منحصر به فردی که خود را به چندین کاربرد بالقوه در زمینه شیمی دارویی و توسعه دارو می رساند. یکی از کاربردهای بالقوه BISO در درمان اختلالات عصبی است.وجود بخش بنزو[d]ایزوتیازول-3-ایل در ساختار آن نشان می‌دهد که BISO ممکن است با سیستم‌های انتقال‌دهنده عصبی خاص در مغز، مانند سیستم‌های گلوتامات یا GABAergic تعامل داشته باشد.این سیستم های انتقال دهنده عصبی در بسیاری از اختلالات عصبی مانند صرع، اضطراب و اختلالات خلقی نقش دارند.محققان می‌توانند پتانسیل BISO را برای تعدیل این سیستم‌ها و توسعه عوامل درمانی جدید برای بیماری‌های عصبی کشف کنند. علاوه بر این، ساختار هسته اسپیرو [ایزویندول-2،1-پیپرازین] BISO پتانسیل استفاده در توسعه داروهایی را دارد که طیف وسیعی از بیماری‌ها را هدف قرار می‌دهند. اهداف بیولوژیکیشکل سه بعدی آن و وجود گروه‌های عملکردی می‌تواند با گیرنده‌ها یا آنزیم‌های خاص تعامل داشته باشد و امکان طراحی داروهای انتخابی و قوی را فراهم کند.محققان می‌توانند از این موتیف ساختاری برای توسعه مولکول‌های کوچکی استفاده کنند که گیرنده‌های درگیر در بیماری‌های مختلف مانند سرطان، اختلالات قلبی عروقی یا بیماری‌های عفونی را هدف قرار می‌دهند. علاوه بر این، ساختار اسپیروسیکلیک و گروه آمونیوم باردار BISO آن را به یک کاندید بالقوه برای سیستم‌های دارورسانی تبدیل می‌کند.وجود یک گروه باردار امکان تشکیل کمپلکس های یونی با مولکول های دارای بار منفی مانند اسیدهای نوکلئیک یا پروتئین ها را فراهم می کند.این کمپلکس‌ها می‌توانند تحویل هدفمند مولکول‌های فعال زیستی را به سلول‌ها یا بافت‌های خاص تسهیل کنند و کارایی درمانی را افزایش دهند و در عین حال عوارض جانبی سیستمیک را به حداقل برسانند. شایان ذکر است که کاربردهای بالقوه BISO حدس و گمان هستند و به تحقیق و توسعه بیشتر نیاز دارند.ساختار منحصربه‌فرد آن فرصت‌هایی را برای شیمی‌دانان دارویی فراهم می‌کند تا خواص دارویی آن را کشف کنند و پتانسیل آن را برای کشف دارو بهینه کنند. مانند هر ترکیب شیمیایی، استفاده از BISO باید از پروتکل‌ها و دستورالعمل‌های ایمنی تعیین‌شده پیروی کند.محققان باید در طول سنتز، جابجایی و ذخیره‌سازی آن برای اطمینان از ایمنی و به حداقل رساندن خطرات محتاط باشند. ]-2-ium4-methylbenzenesulfonate یا BISO برای کاربردهای مختلف در شیمی دارویی و توسعه داروها نویدبخش است.ساختار منحصر به فرد آن فرصت هایی را برای کشف عوامل درمانی جدید، سیستم های دارورسانی هدفمند و تعدیل سیستم های انتقال دهنده عصبی فراهم می کند.با این حال، تحقیقات گسترده ای برای روشن شدن کامل پتانسیل آن و بهینه سازی استفاده از آن در زمینه پزشکی ضروری است.