محصولات

1. ما اثر پنج H1-آنتی هیستامین را بر انفجار اکسیداتیو تحریک شده در سطح خارج و داخل سلولی لکوسیت‌های پلی‌مورفونکلئر جدا شده و تحریک‌شده انسان مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار دادیم. رتبه بندی قدرت آنتی هیستامین های H1 برای کاهش نورتابی شیمیایی به صورت خارج سلولی ارزیابی شد: دی تیادن> لوراتادین> کلرفنیرامین> برومفنیرامین> فنیرامین و در محل داخل سلولی: لوراتادین> دیتیادن. - و محل داخل سلولی نوتروفیل های تحریک شده انسانی جدا شده.

2. سیستم‌های لومینسانس شیمیایی افزایش یافته توسط ایزولومینول یا لومینول در ترکیب با پراکسیداز، روش‌های حساسی برای تشخیص گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) تولید شده توسط فاگوسیت NADPH اکسیداز هستند.دو بستر تقویت کننده از نظر ساختاری بسیار مشابه هستند و تنها در موقعیت گروه آمینه در حلقه معطر مولکول ها با هم تفاوت دارند.این تفاوت ایزولومینول را به یک مولکول چربی دوست کمتر تبدیل می کند که نفوذپذیری کمتری به غشاهای بیولوژیکی دارد.در نتیجه استفاده از ایزولومینول محدود به مطالعات مربوط به ترشح متابولیت های اکسیژن است.در این مطالعه نشان می‌دهیم که پپتیدهای مصنوعی مشتق‌شده از دامنه N ترمینال پروتئین انکسین AI با تشخیص رادیکال‌ها در یک سیستم تقویت‌شده با ایزولومینول، اما نه در یک سیستم تقویت‌شده با لومینول، تداخل دارند.پپتیدهای مشتق شده از انکسین AI با ایزولومینول برانگیخته شده توسط سوپراکسید و پراکسیداز ترب کوهی (HRP) در سلول های تحریک شده با فرمیل-متیونیل-لوسیل-فنیل آلانین و فوربول من ریستات استات و همچنین توسط پراکسید هیدروژن و HRP، خروجی نور را کاهش می دهند.مکانیسم دقیق مهار شناخته نشده است.نتایج ارائه شده قویاً نشان می دهد که یک پاسخ سلولی کاهش یافته که با لومینسانس شیمیایی تقویت شده با ایزولومینول شناسایی می شود باید با یک روش جایگزین برای تعیین آزادسازی آنیون های سوپراکسید و پراکسید هیدروژن تأیید شود.