محصولات

فیبروز کیستیک یک اختلال ژنتیکی است که در آن مخاط غیر طبیعی در ریه ها با استعداد ابتلا به عفونت مداوم همراه است.تشدید ریوی زمانی است که علائم عفونت شدیدتر می شود.آنتی بیوتیک ها بخشی ضروری از درمان تشدیدها هستند و آنتی بیوتیک های استنشاقی ممکن است به تنهایی یا همراه با آنتی بیوتیک های خوراکی برای تشدیدهای خفیف تر یا با آنتی بیوتیک های داخل وریدی برای عفونت های شدیدتر استفاده شوند.آنتی‌بیوتیک‌های استنشاقی عوارض جانبی مشابه آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی ایجاد نمی‌کنند و ممکن است در افرادی که دسترسی ضعیفی به رگ‌هایشان ندارند، جایگزینی برای آنها باشد. برای تعیین اینکه آیا درمان تشدید ریوی با آنتی‌بیوتیک‌های استنشاقی در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک، کیفیت زندگی آنها را بهبود می‌بخشد و زمان استراحت را کاهش می‌دهد. مدرسه یا محل کار و بقای طولانی مدت آنها را بهبود می بخشد. ما ClinicalTrials.gov و ثبت کارآزمایی های بالینی استرالیا و نیوزلند را برای کارآزمایی های مرتبط جستجو کردیم.تاریخ آخرین جستجو: 15 مارس 2012 ما همچنین فهرست کارآزمایی‌های فیبروز کیستیک گروه Cochrane Cystic Fibrosis G را جستجو کردیم.تاریخ آخرین جستجو: 01 ژوئن 2012. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک با تشدید ریوی که در آن‌ها درمان با آنتی‌بیوتیک‌های استنشاقی بین یک تا چهار هفته با دارونما، درمان استاندارد یا آنتی‌بیوتیک استنشاقی دیگر مقایسه شد. دو نویسنده مرور به‌طور مستقل کارآزمایی‌های واجد شرایط را انتخاب کردند، خطر سوگیری را در هر کارآزمایی ارزیابی کردند و داده‌ها را استخراج کردند.برای کسب اطلاعات بیشتر با نویسندگان کارآزمایی‌های وارد شده تماس گرفته شد. شش کارآزمایی با 208 شرکت‌کننده در بررسی وارد شدند.کارآزمایی‌ها از نظر طراحی و مداخلات ناهمگن بودند (با این حال، همه کارآزمایی‌های شامل رژیم‌های آنتی‌بیوتیک استنشاقی و داخل وریدی مقایسه شدند).ارزیابی خطر سوگیری در اکثر کارآزمایی‌ها دشوار بود.نتایج به طور کامل گزارش نشد و فقط داده های محدودی برای تجزیه و تحلیل در دسترس بود.چهار کارآزمایی نتایجی را در مورد حجم بازدم اجباری در یک ثانیه گزارش کردند و هیچ تفاوت معنی‌داری بین آنتی‌بیوتیک استنشاقی و مداخله مقایسه‌ای پیدا نکردند.در دو مورد از این کارآزمایی ها با استفاده از 300 میلی گرم توبرامایسین استنشاقی، تغییر در حجم بازدم اجباری در یک ثانیه مشابه توبرامایسین داخل وریدی بود.و در یک آزمایش زمان تا تشدید بعدی متفاوت نبود.هیچ عارضه جانبی مهمی گزارش نشده است. شواهد سطح بالا مفید کمی برای قضاوت در مورد اثربخشی آنتی بیوتیک های استنشاقی برای درمان تشدید ریوی در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک وجود دارد.کارآزمایی‌های گنجانده شده به اندازه کافی برای دستیابی به اهداف خود قدرت نداشتند.از این رو، ما نمی توانیم نشان دهیم که آیا یک درمان بر دیگری برتری دارد یا خیر.تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا توبرامایسین استنشاقی ممکن است به عنوان جایگزینی برای توبرامایسین داخل وریدی برای برخی از تشدیدهای ریوی استفاده شود، مورد نیاز است.