محصولات

افزایش استرس اکسیداتیو تحت شرایط هیپرگلیسمی، از طریق تعامل AGEs با گیرنده‌های RAGE و از طریق فعال‌سازی سیگنال‌های رونویسی با واسطه اینترلوکین، در سرطان گزارش شده است.اصلاحات پروتئین ها به دلیل نقش آنها در توسعه و پیشرفت سرطان در حال بررسی است و پاسخ اتوآنتی بادی علیه آنها به عنوان یک کاوشگر برای تشخیص زودهنگام بیماری مورد توجه قرار گرفته است.این مطالعه تغییرات هیستون H1 را پس از اصلاح توسط متیل گلیوکسال (MG) و پیامدهای آن در اتوایمونوپاتوژنز سرطان تجزیه و تحلیل کرده است.هیستون اصلاح شده تغییراتی در بقایای معطر، تغییر ریزمحیط تیروزین، پیوند متقابل بین مولکولی و تولید AGE ها نشان داد.این نشان دهنده پوشاندن لکه های آبگریز و یک تغییر هیپسوکرومیک در فلورسانس خاص ANS بود.MG هیستون H1 را به شدت اکسید کرد که منجر به تجمع کربونیل های فعال می شود.اندازه‌گیری‌های دور UV CD نشان‌دهنده افزایش ساختار آلفا ناشی از دی کربونیل و القای ترکیب ورق بتا بود.و مطالعات دناتوراسیون حرارتی (Tm) پایداری حرارتی هیستون اصلاح شده را تایید کرد.تجزیه و تحلیل FTIR تغییر باند آمید I، تولید یک گروه کربوکسی اتیل و ارتعاشات N-Cα در هیستون اصلاح شده را نشان داد.تجزیه و تحلیل LCMS تشکیل Ne-(کربوکسی اتیل) لیزین را تایید کرد و مطالعات میکروسکوپی الکترونی تشکیل سنگدانه های آمورف را نشان داد.هیستون اصلاح شده پیوند مشارکتی تغییر یافته با DNA را نشان داد.H1 اصلاح‌شده آنتی‌بادی‌های تیتر بالایی را در خرگوش‌ها القا کرد و سرم‌های فرم جداشده IgG از خرگوش‌هایی که با H1 اصلاح‌شده واکسینه شده بودند، در تجزیه و تحلیل وسترن بلات، اتصال خاص با ایمونوژن آن را نشان دادند.IgG جدا شده از سرم بیماران مبتلا به سرطان ریه، سرطان پروستات، سرطان سینه و سرطان ناحیه سر و گردن تشخیص بهتری برای نئو اپی توپ ها روی هیستون اصلاح شده نشان داد که منعکس کننده حضور اتوآنتی بادی های در گردش در سرطان است.از آنجایی که گزارش‌ها ارتباط بین محور AGE-RAGE و سرطان‌زایی را نشان می‌دهند، گلیکاکسیداسیون هیستون H1 و ایمنی‌زایی آن راه‌هایی را برای درک نقش پروتئین‌های هسته‌ای آسیب‌دیده گلیکاکسیداتیو در سرطان هموار می‌کند.