محصولات

اورنیتین آسپارتات اولین مورد استفاده بالینی در درمان خماری و آنسفالوپاتی کبدی بود.با انباشت تجربه کاربرد بالینی، اورنیتین آسپارتات به طور گسترده‌تری در درمان بیماری‌های کبدی مورد استفاده قرار گرفته است و اثرات درمانی دقیقی بر انسفالوپاتی کبدی، آسیب کبدی ناشی از دارو، کبد چرب، هپاتیت مزمن و سایر بیماری‌ها به‌طور گسترده به دست آورده است. توسط پزشکان تشخیص داده شده است.

اورنیتین آسپارتات بستری برای سنتز اوره و گلوتامین در داخل بدن فراهم می کند.گلوتامین محصول سم زدایی آمونیاک و همچنین شکل ذخیره و انتقال آمونیاک است.تحت شرایط فیزیولوژیکی و پاتولوژیک، سنتز اوره و سنتز گلوتامین تحت تأثیر اورنیتین، اسید آسپارتیک و سایر ترکیبات دی کربوکسیل قرار می گیرد.اورنیتین تقریباً در کل فرآیند فعال سازی چرخه اوره و سم زدایی آمونیاک نقش دارد.در طی این فرآیند آرژنین تشکیل می‌شود و سپس اوره جدا می‌شود تا اورنیتین تشکیل شود.اسید آسپارتیک در سنتز اسید نوکلئیک در سلول های کبدی شرکت می کند تا ترمیم سلول های کبدی آسیب دیده را تسهیل کند.علاوه بر این، به دلیل ارتقاء غیرمستقیم اسید آسپارتیک بر فرآیند متابولیک چرخه اسید تری کربوکسیلیک در سلول‌های کبد، سنتز انرژی را در سلول‌های کبدی تقویت می‌کند که به ترمیم سلول‌های آسیب‌دیده کبد کمک می‌کند و بازیابی عملکرد کبد را تسریع می‌کند.پیشرفت‌های اخیر نشان داده است که آسپارتات همچنین می‌تواند از طریق گیرنده‌های N-methyl-D-aspartate (NMDA) فعالیت التهابی را مهار کند و در نتیجه مکانیسم دارویی پاسخ التهابی کبد را کاهش دهد.گیرنده های NMDA زیرگروهی از گیرنده های گلوتامات تحریکی یونوتروپیک هستند که نقش مهمی در فرآیندهای فیزیولوژیکی مانند انتقال سیناپسی، شکل پذیری سیناپسی، یادگیری و حافظه در سیستم عصبی مرکزی دارند.مطالعات پاتولوژیک بعدی نیز تایید کرد که آسپارتات به طور قابل توجهی ضایعات التهابی در کبد را بهبود می بخشد.

کاربرد بالینی

در زمینه بیماری های کبدی: اورنیتین آسپارتات به طور گسترده ای به عنوان یک داروی ضد التهابی و محافظ کبد در درمان بیماری های مختلف کبدی مانند آنسفالوپاتی کبدی، آسیب کبدی ناشی از دارو، کبد چرب، هپاتیت مزمن و غیره استفاده می شود. آمونیاک خون در بیماران مبتلا به انسفالوپاتی و تسکین علائم عصبی روانی به تدریج تبدیل به داروی اصلی درمانی برای درمان بیماری های مختلف کبدی می شود.

اورنیتین آسپارتات یک بستر ضروری برای سنتز اوره و گلوتامین است.اورنیتین می‌تواند آنزیم‌های کلیدی را در فرآیند سنتز اوره فعال کند - اورنیتین کاربامویل ترانسفراز و کربامویل فسفات سنتاز، و متابولیسم آمونیاک را برای دستیابی به سم‌زدایی آمونیاک خون، ترویج می‌کند، اسید آسپارتیک به‌عنوان یک بستر می‌تواند اسید گلوتامیک و اسید اگزالو استیک را تولید کند. آمونیاک، و همچنین ذخیره و حمل و نقل آمونیاک است.اگزالواستات در چرخه اسید تری کربوکسیلیک شرکت می کند، تولید انرژی را در سلول های کبدی افزایش می دهد و سلول های آسیب دیده کبد را قادر می سازد تا ترمیم، بازسازی و عملکرد کبد را بازسازی کنند.اورنیتین آسپارتات می تواند به طور موثری عملکرد کبد را بهبود بخشد، آمونیاک خون را کاهش دهد و آمونیاک را با لاکتولوز و افلوکساسین به طور هم افزایی کاهش دهد، در نتیجه به طور قابل توجهی سرعت درمان آنسفالوپاتی کبدی را بهبود می بخشد، که ارزش کاربرد بالینی را دارد.

انکولوژی: با تغییرات مستمر در انواع و دوز داروهای شیمی درمانی، عوارض ناشی از داروهای شیمی درمانی نیز بروز می کند و آسیب کبدی یکی از شایع ترین آسیب های عضوی است.هنگامی که آسیب کبدی رخ دهد، به درجات مختلف بر سلامت جسمی و روانی بیماران تأثیر می گذارد، مانع اجرای رژیم های شیمی درمانی می شود و اثر درمانی شیمی درمانی را تضعیف می کند.در موارد شدید، نارسایی کبد ممکن است تهدید کننده زندگی باشد.اورنیتین آسپارتات می تواند آسیب کبدی ناشی از داروهای شیمی درمانی را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد و اثر درمانی بیماران تومور را بهبود بخشد.

زمینه عمل جراحی: عمل جراحی ضربه ای است که به کل اندام های بدن بیمار وارد می شود و آسیب عملکرد کبد بعد از عمل نیز از عارضه های شایع است.اورنیتین آسپارتات می تواند از آسیب کبدی بعد از عمل پیشگیری و درمان کند و باعث بهبودی بیماران پس از عمل شود.