محصولات

اوتیت حاد خارجی یک بیماری شایع است که با التهاب مجرای گوش همراه است.شکل حاد در درجه اول توسط عفونت باکتریایی ایجاد می شود و سودوموناس آئروژینوزا و استافیلوکوکوس اورئوس شایع ترین پاتوژن ها هستند.اوتیت خارجی حاد با شروع سریع التهاب مجرای گوش ظاهر می شود که منجر به گوش بینی، خارش، ادم کانال، اریتم مجرای و اتوره می شود و اغلب به دنبال شنا یا ضربه های جزئی ناشی از تمیز کردن نامناسب رخ می دهد.حساسیت با حرکت تراگوس یا پینا یک یافته کلاسیک است.آنتی بیوتیک ها یا ضد میکروبی های موضعی مانند اسید استیک، آمینوگلیکوزیدها، پلی میکسین B و کینولون ها درمان انتخابی در موارد بدون عارضه هستند.این عوامل به صورت آماده سازی با یا بدون کورتیکواستروئیدهای موضعی عرضه می شوند.افزودن کورتیکواستروئیدها ممکن است به رفع سریعتر علائم کمک کند.با این حال، شواهد خوبی مبنی بر برتری بالینی یک داروی ضد میکروبی یا آنتی بیوتیکی نسبت به دیگری وجود ندارد.انتخاب درمان بر اساس تعدادی از عوامل از جمله وضعیت غشای تمپان، پروفایل اثرات نامطلوب، مسائل مربوط به چسبندگی و هزینه است.آماده‌سازی‌های نئومایسین/پلی‌میکسین B/هیدروکورتیزون، زمانی که غشای تمپان دست نخورده است، یک درمان خط اول منطقی است.آنتی بیوتیک های خوراکی برای مواردی که عفونت به خارج از مجرای گوش گسترش یافته است یا در بیمارانی که در معرض خطر عفونت به سرعت در حال پیشرفت هستند، استفاده می شود.اوتیت خارجی مزمن اغلب به دلیل آلرژی یا شرایط پوستی التهابی زمینه‌ای ایجاد می‌شود و با رفع علل زمینه‌ای درمان می‌شود.