محصولات

سیلیکا به عنوان دی اکسید سیلیکون نیز شناخته می شود. سیلیس کاربردهای مختلفی دارد: برای کنترل ویسکوزیته محصول، افزایش حجم و کاهش شفافیت فرمولاسیون.همچنین می تواند به عنوان یک ساینده عمل کند.علاوه بر این، می تواند به عنوان یک حامل برای نرم کننده ها عمل کند و ممکن است برای بهبود احساس پوست فرمولاسیون استفاده شود.سیلیس کروی متخلخل و بسیار جاذب است، با قابلیت جذب تقریباً 1.5 برابر وزن خود.یک ادعای معمول مرتبط با سیلیس کنترل روغن است.این ماده در کرم های ضد آفتاب، اسکراب ها و طیف وسیعی از سایر محصولات مراقبت از پوست، آرایش و مراقبت از مو یافت می شود.این با موفقیت در فرمولاسیون های ضد حساسیت و تست آلرژی استفاده شده است.

سیلیس (SiO2) (RI: 1.48) از رسوبات سنگ گچ مانند نرم دیاتومه (کیسلغور) استخراج می شود.این گروه مهمی از رنگدانه های گسترش دهنده است که در اندازه های مختلف ذرات استفاده می شود.آنها به عنوان یک عامل صاف کننده برای کاهش براقیت پوشش های شفاف و ایجاد خواص جریان نازک شدن برشی به پوشش ها استفاده می شوند.نسبتا گران هستند.

اکسید سیلیکون (IV)، آمورف به عنوان حامل، مواد کمکی پردازش، ضد جوش و عوامل جریان آزاد در خوراک دام استفاده می شود.کاربردهای کف زدا مانند رنگ، مواد غذایی، کاغذ، نساجی و سایر کاربردهای صنعتی.دی اکسید سیلیکون مصنوعی به عنوان یک عامل کنترل رئولوژی در پلاستیک استفاده می شود.همچنین برای ساخت چسب، درزگیر و سیلیکون استفاده می شود.

تولید شیشه، آب شیشه، مواد نسوز، ساینده، سرامیک، لعاب;رنگ زدایی و تصفیه کننده روغن ها، فرآورده های نفتی و غیره؛در ترکیبات آبشستگی و آسیاب، فروسیلیس، قالب های ریخته گری.به عنوان عامل ضد انعقاد و ضد کف.