محصولات

بروز عفونت های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین اکتسابی از جامعه با سرعت نگران کننده ای در حال افزایش است.درمان موثر از لحاظ تاریخی شامل دبریدمان زودهنگام و تجویز آنتی بیوتیک بوده است.این مطالعه به منظور تعیین آینده‌نگر اثربخشی درمان تجربی در درمان عفونت دست طراحی شد.بیماران مبتلا به عفونت دست یا وانکومایسین وریدی تجربی در هنگام پذیرش یا سفازولین داخل وریدی دریافت کردند.پیامدها با استفاده از شدت عفونت، پاسخ بالینی مناسب و مدت اقامت ردیابی شدند.هزینه اثربخشی با استفاده از هزینه کل برای هر بیمار در هر دو گروه محاسبه شد.تجزیه و تحلیل های آماری انجام شد. چهل و شش بیمار در مطالعه وارد شدند.24 نفر به صورت تصادفی به سفازولین (52.2 درصد) و 22 (47.8 درصد) به وانکومایسین تقسیم شدند.هیچ تفاوت آماری بین هزینه درمان (P <0.20) یا میانگین مدت اقامت (p <0.18) بین n گروه وجود نداشت.بیماران تصادفی شده با سفازولین در مقایسه با بیمارانی که به صورت تصادفی با وانکومایسین انتخاب شدند، میانگین هزینه های درمان بالاتری داشتند (05/0p<).بیمارانی که عفونت‌های شدیدتر داشتند، میانگین هزینه‌های درمان گران‌تر (0001/0p<) و میانگین مدت اقامت طولانی‌تر (0002/0=p) داشتند.در پایان مطالعه، میزان بروز استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین اکتسابی از جامعه در بیمارستان شهرستانی نویسندگان 72 درصد کشف شد که باعث شد مطالعه به دلیل بروز بالا توسط هیئت بازبینی سازمانی به‌طور زودهنگام خاتمه یابد. درمان اولیه مناسب برای استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به طور قطعی ایجاد نشده است.هیچ تفاوتی در نتیجه استفاده از سفازولین در مقابل وانکومایسین به عنوان یک عامل خط اول مشخص نشد.