محصولات

استرپتاویدین و همولوگ های آن (با هم به عنوان استرپتاویدین شناخته می شوند) به دلیل تعامل بسیار انتخابی و پایدار با بیوتین به طور گسترده در علم مولکولی استفاده می شوند.عوامل دیگری نیز به محبوبیت سیستم استرپتاویدین-بیوتین کمک می‌کنند، از جمله پایداری پروتئین و روش‌های مختلف بیوتینیلاسیون شیمیایی و آنزیمی که برای استفاده در طرح‌های آزمایشی مختلف موجود است.این فناوری در سال‌های اخیر از نوعی نوزایی برخوردار بوده است، زیرا گونه‌های جدید استرپتاویدین برای تکمیل پروتئین‌های بومی مهندسی شده‌اند و روش‌های جدیدی برای معرفی بیوتینیلاسیون انتخابی برای کاربردهای in vitro و in vivo توسعه یافته‌اند.پیشرفت‌های قابل‌توجهی در زمینه‌های کاتالیز، زیست‌شناسی سلولی، و پروتئومیکس علاوه بر کاربردهای مستمر در حوزه‌های شناخته‌شده‌تر تشخیص، برچسب‌گذاری و تحویل دارو وجود داشته است.این بررسی پیشرفت‌های اخیر در مهندسی استرپتاویدین و کاربردهای جدید مبتنی بر تعامل استرپتاویدین-بیوتین را خلاصه می‌کند.