محصولات

جذب پروتئین‌ها به سطح مشترک مایع جامد اغلب به‌طور تجربی باعث ایجاد توده‌های محلول و ذرات بزرگ‌تر، قابل مشاهده و مرئی می‌شود، اما مراحل کلیدی در این فرآیند اغلب دشوار است که مستقیماً بررسی شوند.تجمع با واسطه جذب به سطح مشترک اکسید آب-سیلیکون (SiOx)، شبیه به سطوح شیشه ای هیدراته، به عنوان تابعی از pH و قدرت یونی برای آلفا کیموتریپسینوژن (aCgn) و برای یک آنتی بادی مونوکلونال (IgG1) مشخص شد.یک سلول جریان، بازتاب نوترونی را برای لایه‌های پروتئین جذب شده برای تمیز کردن سطوح SiOx و همچنین پس از مراحل "شستشو" متوالی مجاز می‌سازد.سنگدانه‌هایی که پس از شستشوی ملایم سطح در محلول بازیافت شدند، با پراکندگی نوترون، میکروسکوپ، و طیف‌سنجی فلورسانس مشخص شدند.مولکول‌های IgG1 عمدتاً در برابر سطح SiOx "مسطح" قرار داشتند، با لایه پروتئین اولیه به حداقل میزان جذب، در حالی که یک لایه پراکنده به راحتی شسته می‌شد.مولکول‌های aCgn زمانی که ظاهراً در سطح مشترک باز می‌شوند در برابر دفع مقاوم بودند، اما در غیر این صورت به راحتی حذف می‌شدند.برای مواردی که اتصال قوی رخ داده است، پروتئینی که واجذب می‌کند مخلوطی از مونومر و مقادیر کمی از دانه‌های HMW (برای aCgn) یا ذرات قابل مشاهده (برای IgG1) است.تغییرات در جذب و / یا آشکار شدن با pH نشان داد که برهمکنش های الکترواستاتیکی در همه موارد مهم هستند.