محصولات

استفاده از مویرگ سیلیس ذوب شده برهنه در CE می تواند گاهی اوقات به دلیل اثرات نامطلوب از جمله جذب نمونه یا ناپایداری EOF ناخوشایند باشد.اغلب می توان با پوشش دادن سطح داخلی مویرگ از این امر جلوگیری کرد.در این کار، ما دو پوشش جدید پلی الکترولیت (PECs) پلی (2-(متاکریلویلوکسی) اتیل تری متیل آمونیوم یدید) (PMOTAI) و پلی (3-متیل-1-(4-وینیل بنزیل)-کلرید ایمیدازولیوم) (PIL-) را ارائه و مشخص می کنیم. 1) برای CE.مویرگ های پوشش داده شده با استفاده از یک سری بافرهای آبی با pH، قدرت یونی و ترکیب متفاوت مورد مطالعه قرار گرفتند.نتایج ما نشان می‌دهد که پلی‌الکترولیت‌های بررسی‌شده به‌عنوان پوشش‌های نیمه‌دائمی (جذب فیزیکی) با حداقل پنج دوره پایداری قبل از نیاز به بازسازی پوشش کوتاه قابل استفاده هستند.هر دو PEC پایداری قابل توجهی کاهش یافته در pH 11.0 نشان دادند.EOF با استفاده از بافرهای Good نسبت به بافر سدیم فسفات در pH و قدرت یونی یکسان بالاتر بود.ضخامت لایه‌های PEC مورد مطالعه توسط میکروبالانس کریستال کوارتز برای PMOTAI و PIL-1 به ترتیب 0.83 و 0.52 نانومتر بود.آبگریزی لایه های PEC با تجزیه و تحلیل یک سری همولوگ از آلکیل بنزوات تعیین شد و به عنوان ثابت توزیع بیان شد.نتیجه ما نشان می‌دهد که هر دو PEC آب‌گریزی قابل مقایسه داشتند، که جداسازی ترکیبات با log Po/w> 2 را امکان‌پذیر کرد. توانایی جداسازی داروهای کاتیونی با مسدودکننده‌های β نشان داده شد، ترکیباتی که اغلب در دوپینگ مورد استفاده قرار می‌گیرند.هر دو پوشش همچنین قادر به جداسازی محصولات هیدرولیز مایع یونی 1،5-diazabicyclo [4.3.0]non-5-ene acetate در شرایط بسیار اسیدی بودند، جایی که مویرگ های سیلیس ذوب شده لخت نتوانستند جداسازی را انجام دهند.