محصولات

سمیت کبدی نامزدهای دارویی یکی از نگرانی های اصلی در غربالگری دارو در کشف اولیه دارو است.تشخیص استرس اکسیداتیو کبدی می‌تواند یک شاخص اولیه سمیت کبدی باشد و انتخاب دارو را از بین ببرد.جفت گلوتاتیون (GSH) و گلوتاتیون دی سولفید (GSSG) به عنوان یکی از زوج های اصلی تنظیم کننده ردوکس درون سلولی، نقش مهمی در محافظت از سلول ها در برابر استرس اکسیداتیو ایفا می کند که ناشی از عدم تعادل بین پرواکسیدان ها و آنتی اکسیدان ها است.تعیین کمی نسبت های GSSG/GSH و غلظت GSH و GSSG برای نشان دادن استرس اکسیداتیو در سلول ها و بافت ها استفاده شده است.در این مطالعه، ما امکان استفاده از نسبت‌های GSSG/GSH صفراوی را به‌عنوان نشانگر زیستی برای بازتاب استرس اکسیداتیو کبدی و سمیت دارویی آزمایش کردیم.چهار ترکیب شناخته شده برای تغییر سطوح GSH و GSSG در این مطالعه مورد آزمایش قرار گرفتند.دیکوات (دیکوات دیبرومید مونوهیدرات) و استامینوفن به موش ها تجویز شد.پاراکوات و ترت بوتیل هیدروپراکسید به موش ها تجویز شد تا تغییرات GSH و GSSG صفراوی را ایجاد کند.GSH و GSSG صفراوی با استفاده از منحنی‌های کالیبراسیون تهیه‌شده با صفرا مصنوعی برای محاسبه هر گونه اثر ماتریکس صفرا در آنالیز LC-MS و برای جلوگیری از تداخل GSH درون‌زا و GSSG تعیین شد.با چهار مثال (در موش‌ها و موش‌ها) از تغییرات ناشی از دارو در سینتیک نسبت‌های GSSG/GSH صفراوی، این مطالعه پتانسیل ایجاد یک شاخص پاسخ مواجهه را بر اساس نسبت‌های GSSG/GSH صفراوی برای پیش‌بینی استرس اکسیداتیو کبدی نشان داد.