محصولات

هدف از این مطالعه تعیین خصوصیات ژنتیکی و ارزیابی ایمنی 129 ایزوله انتروکوک به دست آمده از شراب تحت تخمیر مالولاکتیک بود.خصوصیات ژنتیکی با تکثیر تصادفی چند شکلی DNA-PCR 23 ژنوتیپ را نشان داد.25 جدایه نماینده همه ژنوتیپ ها به عنوان Enterococcus faecium توسط PCR اختصاصی گونه شناسایی شدند و از نظر مقاومت آنتی بیوتیکی، وجود ژن های حدت و ظرفیت آمینوبیوژنیک، هم در محیط دکربوکسیلاز و هم در شراب مورد سنجش قرار گرفتند.ظرفیت آمینوبیوژنیک در شراب در حضور (آزمون 1) و غیاب (آزمون 2) Oenococcus oeni CECT 7621 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مقاومت به تتراسایکلین، کوتریموکسازول، وانکومایسین و تیکوپلانین توسط 96٪ از سویه ها نشان داده شد، اما هیچ کدام از آنها نشان ندادند. ژن های حدتهمه سویه ها حاوی ژن تیروزین دکربوکسیلاز (tdc) بودند، در حالی که 44 درصد از نظر تیرامین در محیط دکربوکسیلاز مثبت بودند.تنها پنج گونه از 25 سویه پس از هفت روز انکوباسیون در شراب زنده ماندند، و زمانی که غلظت آمین‌های بیوژنیک در شراب‌ها توسط HPLC تعیین شد، تنها آن شراب‌هایی که در آن پنج سویه باقی‌مانده وجود داشت، حاوی آمین‌های بیوژنیک بودند.هیستامین، پوترسین و کاداورین در شراب از هر دو روش تشخیص داده شد، اگر چه غلظت در روش 2 بالاتر بود. تیرامین و فنیل اتیلامین تنها در غیاب O. oeni تشخیص داده شد.این تحقیق به آگاهی از جنبه‌های ایمنی انتروکوک‌های مرتبط با شراب‌سازی کمک می‌کند.