محصولات

ویتامین B2 (ریبوفلاوین) توسط مخمر از گلوکز، اوره و نمک های معدنی در یک تخمیر هوازی تولید می شود.

فاکتور تغذیه ای موجود در شیر، تخم مرغ، جو مالت دار، جگر، کلیه، قلب، سبزیجات برگ دار.غنی ترین منبع طبیعی مخمر است.مقادیر بسیار کمی در تمام سلول های گیاهی و جانوری وجود دارد.ویتامین (کوفاکتور آنزیمی).

ویتامین B2؛کوفاکتور ویتامین؛LD50 (رت) 560 mg/kg داخل صفاقی.

ریبوفلاوین (ویتامین B2) در محصولات مراقبت از پوست به عنوان یک نرم کننده استفاده می شود.می توان آن را در محصولات مراقبت از آفتاب به عنوان یک تقویت کننده برنزه یافت.از نظر پزشکی برای درمان ضایعات پوستی استفاده می شود.

ریبوفلاوین ویتامین B2 محلول در آب است که برای سلامت پوست و ساخت و نگهداری بافت های بدن لازم است.این یک پودر کریستالی زرد تا نارنجی مایل به زرد است.به عنوان کوآنزیم و حامل هیدروژن عمل می کند.در برابر حرارت پایدار است اما ممکن است حل شود و در آب پخت از بین برود.برای ذخیره سازی نسبتاً پایدار است.منابع شامل سبزیجات برگ دار، پنیر، تخم مرغ و شیر است.

کمبود شدید ریبوفلاوین به عنوان آریبوفلاوینوز شناخته می شود و درمان یا پیشگیری از این بیماری تنها راه اثبات شده ریبوفلاوین است.آریبوفلاوینوزیس معمولاً با کمبود ویتامین های متعدد در نتیجه الکلیسمین کشورهای توسعه یافته مرتبط است.به دلیل تعداد زیادی آنزیم که به ریبوفلاوین به عنوان کوآنزیم نیاز دارند، کمبود آن می تواند منجر به طیف گسترده ای از ناهنجاری ها شود.در بزرگسالان سبورئیکدرماتیت، فتوفوبیا، نوروپاتی محیطی، کم خونی، تغییرات آندوروفارنکس از جمله استوماتیت زاویه ای، گلوسیت و کیلوز، اغلب اولین علائم کمبود ریبوفلاوین هستند. در کودکان، توقف رشد نیز ممکن است رخ دهد.با پیشرفت کمبود، آسیب شناسی های شدیدتری ایجاد می شود تا زمانی که مرگ رخ دهد.کمبود ریبوفلاوین همچنین ممکن است اثرات تراتوژنی ایجاد کند و مدیریت آهن را تغییر دهد که منجر به کم خونی می شود.