محصولات

یکی از روش‌های درمانی حیاتی برای درمان دیابت نوع 2، استفاده از عواملی است که می‌توانند با مهار آنزیم‌های هضم کربوهیدرات، هیپرگلیسمی پس از غذا را کاهش دهند.مطالعه حاضر به منظور درک مکانیسم ضد دیابتی آنها، اثرات عصاره هدایت‌شده با سنجش زیستی و بخش‌هایی از پریکارپ میوه خشک Phaleria macrocarpa، یک گیاه سنتی ضد دیابت، بر آلفا گلوکوزیداز و α-آمیلاز را بررسی کرد. عصاره متانولی (ME)، به‌دست‌آمده از استخراج متوالی با حلال، موثرترین کسر n-بوتانول مایع-مایع (NBF) و زیر بخش کروماتوگرافی ستون فلاش (SFI) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای مهار فعالیت α-گلوکوزیداز در شرایط آزمایشگاهی (مخمر) و α-آمیلاز (گوشت خوک).علاوه بر این، آزمایش‌های تاییدی in vivo در موش‌های دیابتی ناشی از استرپتوزوتوسین (SDRs) با استفاده از آزمایش‌های تحمل گلوکز، ساکارز و نشاسته خوراکی انجام شد. در بالاترین غلظت استفاده شده (100 میکروگرم در میلی‌لیتر)، NBF بالاترین مهار را در برابر α-گلوکوزیداز نشان داد. 75٪ و α-آمیلاز (87٪) در شرایط آزمایشگاهی (IC50 = 0.23 ± 2.40 میکروگرم / میلی لیتر و 58.50 ± 0.13 میکروگرم / میلی لیتر، به ترتیب) در مد وابسته به دوز.اثری که حدود 20% بیشتر از آکاربوز (55%)، یک مهارکننده استاندارد α-گلوکوزیداز (IC50 = 0.19 ± 3.45 میکروگرم بر میلی لیتر) است.ME و SFI همچنین α-گلوکوزیداز (IC50 = 0.15 ± 7.50 میکروگرم در میلی لیتر و 0.28 ± 11.45 میکروگرم در میلی لیتر) و α-آمیلاز (IC50 = 0.19 ± 43.90 میکروگرم در میلی لیتر و 69.2 تا ± 0.2 میکروگرم در میلی لیتر) را مهار کردند. به میزان کمتردر مطالعات in vivo با موش‌های دیابتی، NBF و SFI به طور موثری حداکثر قند خون (PBG) را 15.08% و 6.46% و ناحیه زیر منحنی تحمل (AUC) را به ترتیب 14.23% و 12.46% پس از یک چالش خوراکی ساکارز کاهش دادند. (P <0.05)؛بدین ترتیب عمل مشاهده شده در شرایط آزمایشگاهی تایید می شود.این اثرات کاهشی بر روی PBG و AUC نیز در آزمایش‌های تحمل گلوکز و نشاسته نشان داده شد، اما به میزان کمتری. گیاهی مناسب برای تامین ترکیبات طبیعی برای مدیریت دیابت نوع 2.